Haar bezem stond tegen de gevel.
Ze vroeg zich af of het niet eens tijd werd voor een nieuwe.
Ongemerkt slijten ze toch best hard, bij dagelijks gebruik.
Ze hing haar jas op en liep naar de keuken.
Nu was het wachten op het kokende water.
Daarvoor had ze eerder het vuur al lekker opgestookt.
Als ze in de ketel keek, zag ze de eerst belletjes naar boven borrelen.
Het zou niet lang meer duren.
Alles stond verder klaar.
Kippenklauw.
Tong van een mannetjespad.
Slagpen van een boerenzwaluw.
Groentebouillon.
Een vleugje spinrag.
Valtemeerpoeder.
Eén appel.
Dat zal ze leren.
De klauw was nog vers.
Het hete water leidde tot een spierreflex waardoor het samen trok.
Vers zijn ze krachtiger.
Het stemde haar vrolijk.
Na een paar minuten voegde ze de paddentong toe.
Deze strekte zich, door de hitte, juist helemaal uit.
Zo kon je de tong van het mannetje onderscheiden van die van het vrouwtje.
Dat had ze goed onthouden.
Die fout maakte ze niet nog een keer.
De slagpen zonk langzaam naar de bodem van de ketel.
Het verenvet was er eerder al afgewassen voor een beter effect.
Paarszwart kleurde het water toen de bouillon werd toegevoegd.
Nu het spinrag nog.
Volleerd schepte ze precies genoeg.
Het maakte de soep dik.
Net niet te.
Het was overduidelijk dat ze precies wist wat ze deed.
Valtemeerpoeder werd al eeuwen gebruikt.
Moeilijk te krijgen, maar uiterst essentieel.
Eén vingerhoedje was genoeg.
Bijna klaar nu.
Zachtjes laten pruttelen.
Af en toe roeren.
Zo deden ze dat al eeuwen.
De appel stond op het aanrecht te wachten.
01-02-2024 |
Enthousiast over deze inzending?
![]() | Jouw commentaar toevoegen? Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Dat is mogelijk in de tekstbalk hieronder of klik eerst op TOELICHTING voor de werkwijze. |
![]() | Graag jouw waardering voor de kwaliteit van deze inzending: Stem 1=minimaal, 2=matig, 3= voldoende, 4=goed, 5=perfect. |
Eerst inloggen s.v.p.! Meedoen is alleen mogelijk voor leden. Nog geen lid? Je kunt je gratis registreren als lid.
Klik op een titel om de inzending te lezen.