Vermoeden van een hondje vermomd als roze panter,
bibberend van angst voor een onbekende grote wereld,
stapperdestap naast naar menselijke lookalike.
Vier luciferpootjes tot aan het minibuikje opgetrokken
tegen kou en nat.
Ze schrikt van overenthousiaste Appie,
blaffend en genietend van weer een dag.
Een klein hoog stemmetje ontsnapt,
gehonoreerd met een fikse lik van haar toekomstige beste vriend.
'Hou die hond bij je,' schreeuwt haar baas in het rond,
'wij zijn hier niet van gediend.'
Het grote zwijgen daalt neer over het veld.
Geen geblaf, geen gepiep, vogels vallen stil.
Een zware bassende stem ontstijgt aan het kleine hondenlijfje:
'LAAT MIJ ZIJN, WIE IK BEN.
GIJ ONWETEND MENS!!'
Uit haar uitpuilende oogjes schieten waarachtig bliksems
recht in het bange hart van de onwetende mens.
Met een teleurgestelde plof stort zij verkoold neer op de bevroren grond,
één hand in opperste verbazing geheven naar haar roze pantertje.
Appie rent naar haar toe,
het tafereel is volledig aan hem voorbijgegaan,
het blije ei wil spelen.
En de chihuahuaziel in het roze tijgerlichaam,
accepteert de uitnodiging.
En ze speelt.
En ze speelt.
Polly neemt probeert een hapje van de verkoolde verbaasde hand.
Het voldoet niet aan haar smaak en ze rent gezellig een stukje met haar nieuwe vrienden mee.
Ach, het leven van een hond is zo slecht nog niet.
Enthousiast over deze inzending?
Jouw commentaar toevoegen? Schrijvers stellen je tips en opmerkingen op prijs. Dat is mogelijk in de tekstbalk
Wees de eerste om commentaar te geven.
Gebruikerswaardering: 4 / 5
Meer publicaties lezen of zelf meedoen aan een schrijfactiviteit?
Klik op een van de mogelijkheden.
Klik op een titel om de inzending te lezen.
Eerst inloggen s.v.p.! Meedoen is alleen mogelijk voor leden. Nog geen lid? Je kunt je gratis registreren als lid.