Gescheiden

Mijn  ex staat voor de deur met ronkende motor, en hij claxonneert aan één stuk door. Mijn zoon stuift naar buiten en vergeet mij ter plekke, mijn dochter  kijkt achterom met tranen in de ogen en zwaait. Ik zwaai terug  en voel een brok in mijn keel opkomen.  
Het huis is kaal en leeg, zonder  de kinderstemmen hebben alleen de muren nog oren. Ik wil niet denken, niet voelen. Vanavond  trek ik een fles wijn open.  De muziek zet ik keihard aan:  
'Vrij zijn, ik wil alleen maar vrij zijn,’ zing ik, schreeuw ik, dans ik en lach.  
Vanavond bestaat bij de gratie van de illusie.