Buiten is Lente aangetreden! En zoals altijd strooit ze met liefelijkheid, met beloftes van herboren zijn. En iedereen heft het gezicht om zich door haar te laten kussen.
Maar als je goed kijkt dan zie je de leugen in haar aanminnig gelaat. Ze voert een verstekeling mee in haar gewaden en heeft hem onheil genoemd.


Want s' werelds gaarkeuken heeft een duivel gebaard, zijn genen geprogrammeerd tot vernietiging van ons en onze zekerheden zoals de mensheid argeloos dacht dat ze zekerheden had.


Maar Hoop leeft, heeft medelijden en spiegelt ons verlossing voor, Realiteit echter noemt het misleiding.



En mensen sterven...



En de wereld draait verder door, er is geen oponthoud, Aarde krijgt een adempauze, eventjes worden rivieren helder en de lucht zo zoet zoals toen.

Maar Realiteit schudt het hoofd en noemt het, nogmaals, misleiding.




En wij?

Wij geloven wanhopig in Hoop...