Ooit schreef ik een mooi gedicht, het luidde als volgt
Vergrendeld
lyrisch epos
anders dan eerst
weekt het beeld niet meer los
derivaten werken in als holle klanken
een omfloerste ziel
het brein uitgezaaide ranken
broos en immobiel
Ik was zwaar dépressief en kwam toch tot dit mooie gedicht! Nu mis ik de dichtkunst wel. In mei krijg ik les van Wilma Geldof in Haarlem zij gaat mij de beginselen van de dichtkunt leren en wat prosa. Ik verheug me erop! Maar ik heb ook andere gedichten geschreven en bewonder dichters echt! Ik kan het niet zo goed Maar ik vind het wel erg fijn om te doen! Het is vier uur ’s nachts Ik kan niet slapen en ik hoor geen vogels. Morgen zal Nederland verandersd zijn in een winterlandschap.
Een ander gedicht dat ik scheef was deze
La vie est une étrange comédie, filtrée par des cocaïnes. une utopie.
Mais sais-tu j’ai changé de pays soudain et j’ai de nouvelles idées bien.
Quelques trucs pour m’amuser, des rêves pour m’épauler.
Et même si ma vie semble fragile, anormale, immobile, sache que l’amour qui me rend tranquille, c’est le tien!
voor Léon
Als ik het vertaal staat er:
Het leven is een vreemd schouwspel, gefilterd door cocaines, een utopie. Maar weet u ik ben plotseling van land veranderd en ik heb nieuwe goede ideeën
Enkele dingen om me te amuseren, dromen om me te steunen
En zelfs als mijn leven breekbaar lijkt, abnormaal, onbeweeglijk, weet dat de liefde die me rustig maakt de jouwe is!
Voor Léon
Maar nu zijn we al twintig jaar verder en blijf ik het een mooi gedicht vinden al is de persoon in kwestie niet meer als vroeger. Dit gedicht staat op het voorwoord van mijn boek ‘het geheim’ dat me zo lief is. Ik ben nog steeds niet volmaakt maar dat dit jaar een mooi jaar gaat worden is duidelijk. Mijn nieuwe boek gaat verschijnen en het heet ‘climax.’. Ik ga er alles aan doen om het te promoten.
Slaap lekker Nederland
Amstelveen 2 april 2022
