De jaren razen voorbij, de tijd raakt op!
Maar ik wil niet weten van wat er me boven het hoofd hangt...Ik wil genieten van de dagen dat de zon in mijn hart schijnt, ik wil het leven beleven...


Toch, mijn leermeester sprak in mijn hoofd en schudde me wakker... Het is tijd om achter je te kijken, maak komaf met de dingen van toen...
Ruim op...
Bevrijd je ziel
Doe het!
Nu!



En de ogen van het kind trekken me over de streep, verzet sneuvelt en ik breek...

En ik zie de vraag duidelijk geschreven staan, wie deed ik pijn die hele tijd?
Mezelf?


En het wordt me duidelijk, leven is leren.