Laat los en kijk vooruit!

 

De tijd van vormeloos bestaan, van lopen langs de afgrond van onzekerheid en dwingend in de ogen kijkend van twijfels en doemgedachten.

 

Doemgedachten...

    Laat ze achter je...

 

 

 

Nu je huid papierdun is geworden is het méér dan tijd om jezelf lief te hebben.

    Laat toe dat intense momenten je ziel beroeren, koester ze als kostbaar en heb besef van de vergankelijkheid van alles.

 

 

Heb lief...

    Tot het schip met zeilen van nevelflarden je wegvoert...

 

 

Voor eeuwig.