“Je hebt er niets voor hoeven doen pa, maar nu ben je opa.”

Mijn zoon hangt aan de telefoon. Enthousiast meldt hij dat hij vader is geworden. Dat vindt hij al geweldig, maar het is extra genieten dat zijn vader, die altijd snoeft over hoe jong hij oogt, nu toch echt opa is geworden. 

“Geef nu maar toe pa, je bent een oude knakker. Laat al dat trainen maar zitten.”

Toegeven kost mij geen moeite. Mij rest niets anders dan supertrots te zijn en in een sprint naar de winkel te gaan om mijn vakantiegeld uit te geven. Een vakantie zit er nu even niet in, maar het geld komt goed van pas. Een mand vol kraamcadeautjes, daar ga ik voor.
Bij het kraambezoek geef ik mijn geschenken. Ik knipoog naar mijn zoon terwijl ik beschuit met muisjes eet: “Bedankt jongen, dankzij jou moet ik nu blut aan mijn laatste fase beginnen.”