Een verhaaltje? Dat is het toch niet? Want wat gebeurt er in dat verhaaltje? In feite niets hé?
Laat me eerst het volgende zeggen: een zin zoals jouw eerste zin is helemaal overbodig; zeg niet dat je een verhaaltje zal schrijven, maar begin er meteen mee: 'Mijn moeder heet Maria (komma) maar haar roepnaam is Nadine.'
De zin 'Ook tenniste ze graag...' maakt met het eerste woord ('ook') de overgang naar het verleden wat moeilijk, want 'ook' luidt eigenlijk de voortgang in van de vooraf aangewende tijd, in dit geval de tegenwoordige tijd. Wat te denken van: 'Ooit tenniste ze graag...'.
Na 'en is ze dol op talen' hoort een komma te staan.
Een moeilijke overgang: plots verschijnen Riet en Wim ten tonele, zonder duiding van die overgang, dit wil zeggen zonder duiding van hun relatie met je moeder. Ik dacht een ogenblik dat je nu je vader ging voorstellen, die allicht na de scheiding van je moeder hertrouwd was met Riet. Te meer daar je twee zinnen verder inderdaad over je vader begint. Wat denk je van deze lichte wijzigingen: 'Mijn vader heeft een kleurrijk verleden (komma) en werkte onder andere voor Barbapapa. Hij maakte tekenfilms voor de reclame.' Verder: 'Hij is heel ijdel' (werkwoord vergeten). En: 'Maar dat komt (komma) denk ik (komma) door zijn baan.
Verder: 'Tom was getrouwd met Angelique (komma) en samen hebben ze twee mooie dochters...' Als je de komma hier weglaat, loopt het eerste gedeelte van de zin verder: Tom was getrouwd met Angelique en ... met wie nog? Hetzelfde met: 'Tom kan behoorlijk filosoferen (komma) en dat maakt me wel eens heel moe.'
Verder: 'Hij hoort zichzelf graag praten (komma) maar...' 'We zijn geen luisterfamilie (komma) maar...' En: 'Ik vind het een lieve familie, de familie Karsten (komma) en hou het hier maar bij.'
Ik heb me eens heel aandachtig over je stukje gebogen, omdat ik het jammer vind dat zoveel onachtzaamheden dat stukje ontsieren. Afgezien van het feit dat je te snel beslist om er een verhaal in te zien, beslis je te snel om het te publiceren. Mag ik je een raad geven? Schrijf je stukjes, en berg ze een paar weken op zonder er naar te kijken. Publiceer ze niet meteen. De tijd bezorgt je de afstand die nodig is om met een frisse, kritische blik de zwakkere punten te zien en te remediëren. Dan komt er zeker wat goeds uit de bus.