Vervelend

Ik googelde op wattenschrijfjes. Uit verveling.
Google stelde me daarop de vraag of ik misschien wattenschijfjes bedoelde, maar die bedoelde ik dus niet.
Op pagina één liet Google zich nog van de wijs brengen en vertelde me dat er veel drogisterijen zijn die wattenschrijfjes verkopen.
Op pagina twee al niet meer. Daar waren het weer schijfjes.
Ik begon me af te vragen of de maker van de eerste pagina een andere is dan de maker van de tweede.
Toen dat lang genoeg geduurd had en ik toch geen antwoord leek te krijgen, besloot ik nog een keer te kijken op pagina twee (gewoon voor de grap en uit nieuwsgierigheid) en daar stond, alsof het er altijd al gestaan had, dat wattenschrijfjes, jawel, met een R ertussen, bij talloze drogisterijen te koop zijn.
Pagina drie beweerde hetzelfde en ik kan wel zeggen: etcetera, etcetera.
Werd ik nou voor de gek gehouden?
Mij eerst vertellen dat één pagina met wattenschrijfjes meer dan voldoende was om vervolgens razendsnel de rest van de pagina's te veranderen?
Wie zat zich daar te vervelen in dat Googlekantoortje?
Ik besloot het spel mee te spelen en typte in: gedichtsbedrog.
'Bedoelde u: gezichtsbedrog?'
Nee, dat bedoelde ik niet!
En, niet eerlijk, geen enkele pagina werd er gewijd aan gedichtsbedrog, iets dat de schrijfjes nog wel voor elkaar hadden gekregen.
Ik kreeg alleen wat links naar gedichten waarin over bedrog geschreven werd, maar daar was ik niet naar op zoek.
Dan maar even koffie zetten.
De Googlekantoormedewerker had waarschijnlijk wat tijd nodig om woorden om te zetten. Dat snapte ik best.
Toen ik mijn koffie, rekening houdend met de andere kant, zo langzaam mogelijk had opgedronken, typte ik nogmaals in: gedichtsbedrog.
Er werd me weer gevraagd of ik gezichtsbedrog bedoelde.
Hm. Playing hard to get misschien...
Nog een koffie dan maar. Ik liet me niet kennen.
De computer bleef aan en ik ging ondertussen boodschappen doen, de zolder opruimen (een beetje) en mijn moeder bellen.
Twee uur later kwam ik weer met mijn zoekopdracht en de vervelende klier weer met dezelfde zeurderige vraag: 'Bedoelde u gezichtsbedrog?'
Hm en grrr.

Ik bakte een cake. En at 'm op.

Een beetje misselijk typte ik daarna nog maar eens wattenschrijfjes in. Met die R er dus weer bij. Voor de grap en uit nieuwsgierigheid; ik kon er niets aan doen.
'Bedoelde u wattenschijfjes? Hihi!'  stond er nu.
Hihi?
Ik werd nog misselijker dan ik al was en ik klapte geschrokken mijn laptop dicht.
Nu durf ik het internet niet meer op, dacht ik heel even, maar al snel gooide ik de zwarte grote mond weer open en typte de volgende zoekopdracht: 'Je bent gek.'
Prompt verscheen er in beeld: 'Je bent zelf gek.'