Verliefd

Ze is verliefd tot over haar oren, ja zelfs tot aan haar kruin. Ze wil alleen maar bij hem zijn en als hij weg is, mist zij ‘een stukje mij’. Ze kan niet meer eten, drinken, slapen, denken. Ze schrijft zijn naam met onzichtbare inkt op haar kussen. Haar brein is leger dan een troep soldaten en haar hoofd zingt alleen nog liedjes die klinken naar hem. In de wolken ziet ze zijn gezicht en in de zee zijn ogen.                    

“En jij, ben jij weleens verliefd geweest?”, vraagt ze mij.

“Ik weet het niet…”, stamel ik.

“Dan ben je het nog nooit geweest, want als je het bent, nou, dan weet je het wel”, zegt ze stellig.

Ik zwijg en denk er het mijne van. ‘Ik ben verliefd’, voltooid deelwoord. Dus als je verliefd bent, is het dan klaar? Liefde is een werkwoord, hoor je vaak. Hoe zit het dan met verliefd zijn? Ik ben verliefd, ik was verliefd. Als je verliefd bent, krijg je verkering. Of neem je het? Maar liefde kan verkeren. En dan is het over en uit.

Ik weet niet of ik ooit verliefd ben geweest. Ik heb alleen maar heel veel lief gehad. En nog meer gehouden van. Een beetje leed gedeeld, dat ook.

Ver-liefd, ik vind het maar ver-gezocht. Een ver-van-mijn-bed-show. Maar één ding weet ik zeker. Ik hou wel ver-rekte veel van hem. En dat zal nooit ver-anderen.