De voordeur word allang niet meer gebruikt waar die aanvankelijk voor bedoeld is. Afrekingen, bommen aan de deur daar kijken we al bijna niet meer van op. Jongeren die zich al heel vroeg met andere dingen bezig houden dan waar wij als ouders op hoopten. Een overheid die zich steeds dezelfde vraag voorhoud, hoe kan dit nou. Van 1 groep weten ze het maar al te goed, maar van terugdraaien is geen sprake.De groep mensen met psychische klachten die op straat zijn beland. Zij zorgen voor veel overlast, en worden door de gemeenten veel te veel aan hun lot overgelaten.
Deze mensen mogen we niks aanrekenen. door jaren van bezuinigingen en een waardeloze regering, die de opvatting had en wellicht nog steeds heeft, om een grote groep mensen geen indicatie meer te geven voor een instelling of andere vorm van intensieve zorgverlening.
Men krijgt in sommige gevallen ambulante begeleiding. Maar dat is in het beginsel al vaak gedoemd om te mislukken. Velen van hen hebben simpelweg niet genoeg hieraan, en belanden uiteindelijk op straat of in de opvang.
De opvang heeft plek voor deze doelgroep maar zijn er niet op uitgerust. De meeste hebben naast psychische klachten ook nog een verslaving, deze combinatie is geen gelukkig huwelijk, brengt een hele hoop narigheid met zich mee. Onze opvang puilt uit met deze dubbele diagnose. Deze mensen worden althans bij ons neergezet als gast in de hoop dat zij spoedig kunnen doorstromen. Niets is minder waar een aantal verblijven er al jaren zonder uitzicht op iets anders
Onze buurlanden nemen ons ook al niet veel uit handen, de instoom van vooral alcohol verslaafden houd maar aan. Uitzetten helpt voor geen meter, de meeste komen met dezelfde rotgang weer terug. Als je al denkt dat de overlastgevers stevig worden aangepakt door ons politiekorps, dan heb ik nieuws, velen staan na een uur of wat weer buiten.
Dweilen met de kraan open, is er dan geen oplossing, jazeker wel, maar dat kost geld veel geld. Maar minder dan dat het nu kost aan al deze ellende op straat. Om een persoon verplicht op te laten nemen is een dossieropbouw nodig van heb ik jou daar. Nee ze mogen eerst de buurt of wat dan ook op stelten jagen, uiteindelijk word het verlossende woord door een rechter gegeven. Dit moet veel sneller. Geef de mensen de indicatie waar ze voor de bezuinigingen ook recht op zouden hebben. Zorg na detentie voor goede nazorg, en jas ze niet gelijk weer de straat op. Woningen woningen en nog eens woningen, voor de mensen die hiervoor wel in staat zijn, en een kabinet wat zich wel veel meer bekommert om de zorg dan deze uitgebluste pleister plakkende kopstukken.
