Er was eens… een moeder. Ze liep door haar huis en zag hoe makkelijk het was nu haar kinderen groot waren. Ze deden zelf hun was in de wasmand, ruimden hun spullen netjes op en hun kamers waren om door een ringetje te halen, zo goed hielden ze die bij. En ze leefden nog lang en gelukkig. Toen werd de moeder wakker en drong de realiteit tot haar door. Haar kinderen waren pubers. “Opgeruimd” staat niet in het puberwoordenboek.
Er zijn altijd uitzonderingen, maar mijn kinderen behoren al van baby af aan niet tot de uitzonderingen. Je hebt baby’s die snel doorslapen. De mijne niet. Je hebt peuters die niet krijsend op de vloer van de supermarkt liggen. De mijne lagen daar wel. Er schijnen ook pubers te zijn die de voorzetsels kennen en hun vaat in de vaatwasser zetten. De mijne hebben last van voorzetselverwarring. Ook hebben mijn pubers chronisch last van chaotische kamers en zijn ze echte servieshamsteraars.
Ik sla mij dapper door deze periode heen. Ik laat me niet gek maken (oké, soms wel), ik trek hun slaapkamerdeuren simpelweg dicht en als mijn keukenkast leeg is ga ik op serviesexpeditie in de puberjungle zodat ik mijn eten niet rechtstreeks uit de pan hoef te prikken.
Toen ik in isolatie zat was dochterlief bij haar vriend. Stukken gezelliger dan opgesloten zitten op een rommelige slaapkamer omdat papa en mama in huis rondlopen met corona. Op een gegeven moment appte ze met de mededeling dat ze nog wat langer bleef (ondanks dat vriendlief was werken) omdat ze haar schoonmoeder aan het helpen was. Mij best, hoe minder ze thuis was hoe kleiner de kans dat ik haar zou besmetten. Die avond kreeg ik een appje van de moeder van haar vriendje. “Ze heeft zich vandaag trouwens nuttig gemaakt: zijn kamer gepoetst… Ik begin er niet meer aan, heb ‘t opgegeven…”
Lieve lezers, weten jullie wat dit betekent? Iets in mijn opvoeding, wat volledig langs mijn puber heengegaan leek te zijn, blijkt toch te zijn blijven hangen! Dochterlief is in staat om op te ruimen en te poetsen. Ze weet hoe het moet en ze kan het. Echt waar lieve lezers: sprookjes bestaan!
