“Deze notitie is niet geschreven, iemand heeft ‘m geschreven,” zegt Pieter Omtzigt voordat hij als Kamerlid wordt geïnstalleerd. Dat doet me los van de inhoud weer denken aan mijn leraar Nederlands: “Schrijf zinnen in de bedrijvende vorm. Dan leeft het meer.”
“Iemand heeft ‘m geschreven.” Dat is bedrijvend, maar anoniem blijft anoniem, waar Pieter Omtzigt zichtbaar onder lijdt.
Rutte kruisigt Omtzigt. Omtzigt wordt door nieuweling Kaag geofferd. In de tweede, bedrijvende zin, krijgt het lijdend voorwerp uit de voorafgaande zin een “Functie elders”: onderwerp. Maar in beide gevallen is er weinig leven meer.
Ruttes afkeuring wordt door verkennende farizeeërs in lijdende zin gadegeslagen. In bedrijvende zin hebben ze al genoeg schade aangericht. Ze liegen gewoon mee. Tijd voor “Functie elders”.