In Koers in Denderleeuw schetst Willie Verhegghe een poëtisch beeld van de wielersport in zijn geboortedorp en de Denderstreek waar het wielrennen altijd zeer populair is geweest en vandaag nog steeds is.
Het plaatselijk na-Tourcriterium van 1969 waarin de rivaliteit tussen Keizer Van Looy en Kannibaal Merckx een absoluut hoogtepunt bereikte - Rik en Eddy lieten er zich dubbelen door het peloton -
staat centraal, maar daarnaast wordt ook ruim aandacht besteed aan markante renners en randfiguren van het koersgebeuren. Historische volledigheid werd hierbij niet nagestreefd; de dichter heeft zich noodgedwongen beperkingen opgelegd, zoals hijzelf op een en dezelfde dag ook nooit meer dan één col buiten categorie heeft beklommen.

Willie Verhegghe is de belangrijkste wielerdichter van ons taalgebied en vast medewerker aan het Amsterdamse tijdschrift De Muur. Hij heeft een poëzieroute op de Muur van Geraardsbergen, is stadsdichter van Ninove, was bevriend met Louis Paul Boon en staat verder ook bekend als een uitermate sociaal geëngageerd dichter en prozaschrijver. Zo publiceerde hij benefietdichtbundels over mentaal gehandicapten, de mijnramp van Marcinelle en de Eerste Wereldoorlog. Vorig jaar verscheen zijn lyrisch relaas over leven en dood van de tijdens de Tour van 1967 op de Ventoux tragisch aan zijn einde gekomen Tom Simpson (Het geel, de renner en de dood).