Sam is ziek, als een ware ‘chien de rue’ betaamt, merk je het niet. Wat ik op twee opeenvolgende ochtenden in mijn woonkeuken aantref duidt op wat anders. Het is een chaos van uitwerpselen uit verschillende gaten, waarbij de tweede ochtend ook bloed.
Mysterieus genoeg is deze tweede ochtend ook mijn kattenluik compleet weggevreten. Mijn eerste vermoeden is, dat naast de buurtkatten die in mijn tuin chillen, ook een marter snode plannen heeft. Ik zie het al voor me. Een marter heeft met succes het kattenluik in het holst van de nacht gesloopt en is sluw naar binnen gegleden. Sam heeft uit angst een poepie of twee gelaten en de marter heeft het kunstwerk op mijn vloer vervolmaakt.
Echter, nee dat is het waarschijnlijk niet. Sam is ziek en heeft in zijn wanhoop buiten zijn behoefte willen doen, waarbij hij het kattenluik heeft gesloopt.
Meneer gaat dus meteen naar de dierenarts. Hij heeft er zin in. Vrolijk kwispelend komen we bij de spoeddienst, het is weekend. Een tikkeltje hyper vertel ik tot in detail het verhaal. De dierenarts in kwestie, trekt een paar maal haar wenkbrauw op. Mijn diergeneeskundig kennis met een vleugje boerenkoolpsychologie wordt slechts getolereerd, omwille de voelbare emoties waar de spreekkamer zich mee vult.
Sam laat zich gewillig op de tafel tillen. Braaf kijkt hij mij aan. De dierenarts voelt in zijn buik, hij trekt zijn ruggenwervel krom. Ze voelt niet direct corpus alienum in de buik/maagstreek, zoals een half kattenluik. Mijn hond kwispelt bij het horen van de Latijnse term.
Sam krijgt spuitjes voor de misselijkheid, ORS, speciaal voer en een antibioticakuur. De eerste twee pillen krijgt hij gelijk, verpakt in een dosis vlees. Likkebaardend neemt hij de antibiotica tot zich.
Zonder een echte diagnose vertrekken we weer. Meneer heeft een aantal opties: fikse maag-darm infectie met of zonder kattenluik of zijn Ehrlichia is weer terug. Dit laatste is een nare ziekte, afkomstige van een Zuid-Europese teek.
Thuis gekomen heeft mijn vriendelijke buurman, het resterende stukje kattenluik uit mijn deur gehaald en twee op maat gezaagde plankjes gemonteerd. Sam bekijkt het rustig, snuffelt stoned en trekt zich terug. Het bazinnetje heeft nog een verdere schoonmaakmissie met de vloer te beslechten.
#hondenleven
Dankjewel Annemarie