Lieve Sophie,

Het was een herfstige dag eind oktober

Je weet natuurlijk al lang wat ik zeggen ga

De maan was wassend, net geen sikkel meer

Binnen klonk Vivaldi keer op keer.

Ja lieve Sophie, het was de dag waarna ...

De zon helderder ging schijnen

De regen natter werd

De vogels meer alert

Op de zuiverheid van hun refreinen

Het was de dag waarna stormen harder waaiden

Innerlijk vuur heviger oplaaide

Verdriet tot de allerdiepste dieptes naar binnen drong

En vreugde tot immense hoogtes sprong

Het was de dag dat jij geboren werd,

Door een engel aan de wereld gezonden

Je nam je tijd, het duurde even ...

Het was de eerste dag van de rest van mijn leven

Voor altijd met jou verbonden

   ~

Op deze stormachtige dag, lang geleden

Besloot jij het licht tegemoet te treden

Mijn warme baarmoeder voorgoed te verlaten

Het was de eerste keer in mijn leven

Dat ik jou los moest laten

De navelstreng die ons verbond

Al meer dan 40 weken lang

Was niet langer van belang

Jij ademde nu zelf door je mond

Zo kon iedereen van jou genieten

In vele armen wiegde jij

Ondanks de melk in mijn tieten

Was je niet meer alleen van mij

~

Mijn melk gaf jou je gewicht

Tevreden sabbelend bestudeerde je dan mijn gezicht

En ik keek vertederd naar jouw mooie ogen

En hield je heel dicht tegen mij aan

Het was een intiem moment van ons saam

Na een jaar nam Olvarit het over

En geprakte spinazie of banaan

Halfvolle melk van Albert Heijn

Won stukje bij beetje meer terrein

Ik liet je weer een beetje gaan

~

Toen kwam de grote dag dat ...

Met een geconcentreerd gezicht

Een nog onzeker evenwicht

Je helemaal los op je benen ging staan

Klaar om er vandoor te gaan

Met wankele stapjes ging je naar de volgende fase

Het bracht je in een gelukzalig extase

Je riep de wereld toe: ik kom!

Toch keek je regelmatig even om

Je vond het toch wel erg fijn

Om even na te gaan

Dat ik daar nog steeds zou staan

Mijn allerliefste Sophie

Ik zal altijd er altijd voor je zijn

~

En die wereld omarmde jou

In alle mogelijke kleuren

En jij de wereld met je lach

Nieuwsgierig naar alles wat je zag

Je opende nieuwe deuren

Met een stralende verwachting in je blik

De lentebloesem vol en wit

Jouw eerste dag op de Zonnepit

Jij veel dapperder dan ik

Vol vertrouwen zwaaide je mij uit

Een brede lach op je gezicht

Vertwijfeld keek ik nog even door het ruit

Mijn keel van emotie helemaal dicht

~

En zo ging het consequent

Bij elke stap die je voorwaarts deed

Voor een nieuw stukje vrijheid streed

Werd mijn trots vergezeld door sentiment

Over de dag die achter ons lag

Zo is het universum met ons verweven

Zonder afscheid geen nieuw begin

Zonder dood geen leven

Zonder gevoelens heeft niks nog zin

Mijn geluk kent geen grenzen

Jouw persoon overstijgt al mijn wensen

Van het wondertje in mijn schoot nog onbekend

Tot de beeldschone vrouw die je nu bent

Je bent uniek in heel je wezen

Je bent een bloem die is verrezen

Je bent mooi en wijs en lief 

Je bent warm, gevoelig, creatief

Je bent geestig en empathisch 

Theatraal en dramatisch

Je bent altijd dicht bij je zelf gebleven

Jij snapt de taal van het leven

~

Dit jaar word je 18 jaar

Verliefd tot over je oren

Een volwassen vrouw is geboren

Wat hou ik veel van haar

Mijn inbreng wordt langzaam overbodig

Jij hebt steeds meer ruimte nodig

Om je eigen pad te gaan

En je vleugels uit te slaan

En ik laat je gaan mijn schat

Ik doe het vol vertrouwen

Ik heb geen enkele twijfel dat

Jij een prachtig leven op gaat bouwen

~

Jouw geluk is dat van mij

Jouw verdriet raakt mijn ziel

Vanaf de dag dat ik beviel

Dat gaat nooit meer voorbij

Jij bent door een engel gezonden

Voor eeuwig met jou verbonden

mama

Dit artikel delen?

Tweet

Whatsapp

• Meer schrijfactiviteiten
• Op zoek naar schrijfwedstrijden?