“Zeg nu eens wat, wij praten maar en jij zegt niets”, roept ze. “Nee bedankt, ik luister”. Kan ze haar mond niet houden? Wat wil ze nu? “Nee, nee, praat, praat”, gebiedt ze weer. Ik zwijg, wat kan ik anders? Spreken is zilver, zwijgen is goud, maar haar woorden zijn van het diepste zwart.