Waarom een verhaal in 55 woorden? Omdat de vorm ons dwingt te schrappen tot de essentie van wat we willen zeggen. “In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister”, of anders gezegd, in weer een andere taal: “Less Is More.”
‘Louis, je lult weer vijf kwartier in een uur. Dat bekkie van jou krijgt nooit rust.’ zegt manlief. Ha, dit is fictie. Er zit geen vijf kwartier in een uur… dat is mooi! Even blijft het stil… maar ja, dat bekkie hè? ’Vijfenvijftig woorden?’ ‘Die zul jij allàng voorbij zijn.’ ‘Ècht niet!’
Grappig, Louise. Klein puntje: vijfenvijftig schrijf je aan elkaar. Heb je nog twee woorden over! Sterren kan ik je niet geven, had het wel gewild, maar ze zijn er niet.