‘Jij bent de baas. Echt! Je hebt gewonnen maar help alsjeblieft!’
Te laat. Hij is weg en klamme verteerde lappen zijn álles wat ik nog bezit. Geen kussen. Geen dekens. Ik voel me naakt, kwetsbaar, vernederd. Ik bén naakt, kwetsbaar en vernederd. Hoe kon het zó uit de hand gelopen zijn?
Klote multinationals.