Riet was negentig jaar, arm en slecht ter been, maar nog behoorlijk bij de pinken. Haar machtige toetje werd gevreesd. Lange vingers onder dikke chocoladecrème. Met haar duim duwde ze stukjes zelfgemaakte borstplaat in de donkerbruine massa en versierde het met een enkel kloddertje room. Weigeren was ondankbaar. Dat wreef ze er wel in.
Nieuwsgierig maakt Thea het pakje open. Ze glimlacht als ze het blauwe beertje ziet en opent de bijgesloten envelop. De zelfgemaakte kaart met gouden hartjes maakt haar blij. Ze leest hardop: “Lieve oma, ik...