De regen had het veld veranderd in een sompige grasmat. De wind had ons al parten gespeeld. Vijf keer scoren en toch met 3-2 achter. Na een forse sliding lag hij buiten de lijnen. Wij hoorden het kraken. Op een drafje liepen we naar hem toe. Hij lachte: “zelf niets gebroken, alleen de cornervlag.”