Met mijn jongste dochter, amper oud genoeg om stil te kunnen zitten voor de pasfoto, ben ik bij een fotograaf.
Nee, niks officieels, een gewone pasfoto.

Het zou een jaarlijkse traditie worden.
Leuk voor later, de veranderingen elk jaar opnieuw vastgelegd.

“Je moet een beetje lachen voor de foto”; zeg ik haar.
Ze lacht hoorbaar.